วิธีแก้ปัญหากระจกเทมเปอร์ระเบิดตัวเอง

การกระจายความเค้นในกระจกนิรภัยคือพื้นผิวทั้งสองของกระจกเทมเปอร์อยู่ภายใต้แรงกดอัด ในขณะที่ชั้นแกนกลางอยู่ภายใต้ความเค้นดึง การกระจายความเค้นในความหนาของกระจกจะคล้ายกับเส้นโค้งพาราโบลา จุดกึ่งกลางของความหนาของกระจกคือจุดยอดของพาราโบลา ซึ่งมีความเค้นดึงสูง มีแรงกดทับใกล้กับพื้นผิวทั้งสองของกระจกทั้งสองด้าน พื้นผิวความเค้นอยู่ที่ประมาณหนึ่ง-ที่สามของความหนา จากการวิเคราะห์กระบวนการทางกายภาพของการอบคืนตัวและการทำความเย็นอย่างรวดเร็ว เป็นที่ทราบกันว่ามีความสัมพันธ์ตามสัดส่วนคร่าวๆ ระหว่างแรงตึงผิวและความเค้นดึงภายในของกระจกนิรภัย นั่นคือความเค้นดึงคือ 1/2 ต่อ 1/3 แรงอัด

โดยทั่วไปผู้ผลิตในประเทศจะตั้งค่าแรงตึงผิวของกระจกนิรภัยไว้ที่ประมาณ 100MPa แต่สถานการณ์จริงอาจสูงกว่านี้ ความเค้นดึงของกระจกนิรภัยอยู่ที่ประมาณ 32MPa ถึง 46MPa และความต้านทานแรงดึงของกระจกอยู่ที่ 59MPa ถึง 62MPa ตราบใดที่ความตึงเครียดที่เกิดจากการขยายตัวของนิกเกิลซัลไฟด์อยู่ที่ 30MPa ก็จะทำให้เกิดการระเบิดในตัวเอง หากความเค้นพื้นผิวลดลง จะลดความเค้นดึงโดยธรรมชาติของกระจกนิรภัยลงตามลำดับ ซึ่งช่วยลดการเกิดการระเบิดในตัวเอง

ช่วงความเค้นพื้นผิวของกระจกนิรภัยที่ระบุในมาตรฐานอเมริกัน ASTMC1048 นั้นมากกว่า 69MPa อารมณ์ครึ่ง (ความร้อนเพิ่มขึ้น) แก้วมีช่วงความแรงตั้งแต่ 24MPa ถึง 52MPa มาตรฐาน BG17841 สำหรับกระจกผนังม่านระบุช่วงความเค้นเหล็กกึ่งกระจกนิรภัยที่ 24<; δ≤69MPa。 The new standard GB15763 has been implemented. 2-2005 "Building Safety Glass Part 2: Tempered Glass" requires that its surface stress should not be less than 90MPa. This is 5 MPa lower than the 95 MPa specified in the old standard, which is beneficial for reducing self explosion.